تاورکرین چگونه به وجود آمد؟

مقدمه

پیدایش تاورکرین ها یکی از بزرگترین و کارآمدترین اختراعات در توسعه ی صنعت،
به خصوص صنعت ساخت و ساز بود.
همواره برای ساخت سازه های عظیم مشکل جابجایی ابزار، مصالح و افراد وجود داشته،
بخصوص وقتی کار به ارتفاعات زیادی از سطح زمین می رسد.
در گذشته و پیش از پیدایش تاورکرین باید وقت و نیرو و هزینه زیادی به کار می رفت،
تا مصالح و تجهیزات با وزن و حجم بالا در سازه به کارگاه رسیده و قابل استفاده شوند.
این مشکل در حدود 70 سال پیش با ساخت نخستین تاور کرین ها تا حدود زیادی مرتفع گردید.
اولین تاورکرین بوسیله یونانی های باستان اختراع شد و با نیروی کارگران و چهارپایان کار می کرد.
در ابتدا این جرثقیل ها که به آنها شادوف اطلاق می شد برای آب به کار گرفته شدند.
این تاورکرین برای ساختن ساختمان های بلند در آن زمان مورد استفاده قرار می گرفت و اجازه حمل اجسام سنگین به بالای بنای مورد نظر را میداد.

پیدایش اولین تاورکرین را می توان به 4000 سال پیش نسبت داد که البته شباهت زیادی بین آن ها با تاورکرین های امروزی وجود نداشت،
اما از تظر استفاده از نیروی تکیه گاه مشابه بودند.

پیدایش تاورکرین

پیدایش تاورکرین های مدرن

با انقلاب صنعتی در اروپا به مرور بکارگیری جرثقیل ها به منظور حمل بار در بنادر رونق خاصی پیدا کرد.
در اوایل قرن 19 میلادی آرمسترانگ که تاجری انگلیسی تبار بود،
جرثقیلی را ابداع کرد که با نیروی آب کار می کرد.
در اواخر قرن 19 نیروی دریایی ایتالیا یکی از جرثقیل های ساخت آقای آرمسترانگ را به منظور جابجایی وسایل و تجهیزات سنگین از او خریداری و در ایتالیا به کار گزفت،
این جرثقیل تا کنون نیز در شهر ونیز پابرجاست.

در آخر باید گفت که بدون پیدایش تاورکرین ها شاید هیچ یک از برج های بزرگی که امروزه در سرتاسر دنیا می بینیم،
وجود نداشتند، چرا که جابجایی مواد اولیه تا ارتفاعات بالا بدون حضور این جرثقیلها عملا امکان پذیر نبود.